ΠΙΤΥΟΚΑΜΠΗ / ΚΑΜΠΙΑ ΤΩΝ ΠΕΥΚΩΝ – ΕΝΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΩΝ ΠΕΥΚΩΝ (Β’ Μέρος: Διάγνωση και Αντιμετώπιση)

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η έγκαιρη διάγνωση για την παρουσία κάμπιας στα πεύκα είναι σχετικά δύσκολη, και περιορίζεται (στα αρχικά στάδια) σε ελάχιστες μισοφαγωμένες πράσινες πευκοβελόνες πάνω στα πεύκα. Λίγο αργότερα παρατηρούνται κάποιες ακριανές πευκοβελόνες ξερές οι οποίες όμως δεν πέφτουν, αφού έχουν ξεκινήσει οι κάμπιες να υφαίνουν κουκούλια, συγκρατώντας τες έτσι πάνω στο δέντρο. Όταν τα κουκούλια γίνουν εμφανή, τότε η προσβολή βρίσκεται σε προχωρημένο επίπεδο , και έχει ήδη γίνει αρκετή ζημιά στη φυλλική επιφάνεια του πεύκου.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Λόγω της ύπαρξης μιας γενιάς ανά έτος, και με κάθε στάδιο του εντόμου να υπάρχει σε συγκεκριμένη εποχή του έτους, η αντιμετώπιση είναι πολύ εύκολη και δε χρειάζεται καν να προηγηθεί η διάγνωση της προσβολής. Όσον αφορά τους τρόπους καταπολέμησης του εντόμου, επιβάλλεται η βιολογική καταπολέμησή του, καθώς τα πεύκα, τα οποία θέλουμε να προστατεύσουμε, εστιάζονται κυρίως σε κατοικημένες περιοχές, οπότε κρίνεται απαγορευτική η χρήση χημικών φυτοφαρμάκων.

Ανάμεσα στα βιολογικά σκευάσματα, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, τα πιο οικονομικά(με μεγάλη διαφορά στην τιμή σε σχέση με τα υπόλοιπα) και με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα, είναι αυτά που περιέχουν το βακτήριο Bacillus thuringiensis (γένος&είδος). Το συγκεκριμένο δρα μετά από κατάποσή του από την κάμπια(η οποία θα πρέπει ουσιαστικά να φάει φυλλική επιφάνεια), οπότε νεκρώνεται το πεπτικό της σύστημα μέσα από τοξίνες που το βακτήριο παράγει, με αποτέλεσμα το θάνατό της κάμπιας μερικές ημέρες αργότερα. Η δράση του συγκεκριμένου βακτηρίου είναι επιλεκτική, και δεν υπάρχει κίνδυνος για τον άνθρωπο.

Πρέπει να γνωρίζουμε πως η χρήση των σκευασμάτων, που περιέχουν το βακτήριο αυτό, είναι απαραίτητο να γίνει στα αρχικά στάδια της προνυμφικής ηλικίας της κάμπιας, καθώς για να δράσει το βακτήριο θα πρέπει οι κάμπιες να φάνε μέρος της φυλλικής επιφάνειας του πεύκου. Επομένως όσο περισσότερο καθυστερήσει ο ψεκασμός, τόσο μεγαλύτερη ζημιά θα επέλθει στο πεύκο και, μέχρι να δράσει το βακτήριο, ήδη οι κάμπιες θα είναι μεγάλες και θα καταναλώνουν όλο και μεγαλύτερη ποσότητα από πευκοβελόνες. Ακόμα όμως και με τη χρήση των παραπάνω σκευασμάτων, κάποιες κάμπιες υπάρχει περίπτωση να επιβιώσουν και να σχηματίσουν κουκούλια(maximum 5-10% του αρχικού πληθυσμού) Σε αυτή την περίπτωση καλό θα είναι τα κουκούλια να απομακρυνθούν με μακριά εργαλεία, ώστε να μην σχηματιστούν αντιαισθητικές «ουρές» από κάμπιες στο έδαφος, να αποφευχθούν αλλεργίες στον άνθρωπο αλλά και να μειωθεί ο πληθυσμός της κάμπιας και επομένως των προσβολών των πεύκων για την επόμενη χρονιά.

Τέλος, σε περιπτώσεις αναδασώσεων, καλό θα είναι να αποφεύγεται η μαζική φύτευση πεύκων, και να προτιμάται η φύτευση διάφορων δέντρων, ειδικά αυτών που παρουσιάζουν και ανθεκτικότητα στη φωτιά. Έτσι, αφενός θα επιτυγχάνεται καλύτερη ισορροπία στη φύση και αφετέρου θα μειώνεται η καταστροφή από επερχόμενες πυρκαγιές(το πεύκο δυστυχώς αποτελεί το πιο ευάλωτο είδος δέντρου στο θέμα των πυρκαγιών, και εξαιτίας του μπορούν να μεταδοθούν φωτιές σε αποστάσεις πολύ μεγαλύτερες από ό,τι θα συνέβαινε με άλλα δέντρα).