ΦΥΛΛΟΚΝΙΣΤΗΣ ή ΦΥΛΛΟΡΥΚΤΗΣ ΤΩΝ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΩΝ (Β’ ΜΕΡΟΣ: Αντιμετώπιση)
Δείτε το μέρος Α’
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Εξαιτίας της ύπαρξης πολλών γενεών ανά έτος, η αντιμετώπιση του φυλλοκνίστη είναι πολύ δύσκολη, έως και αδύνατη, καθώς απαιτούνται συνεχείς ψεκασμοί από την αρχή σχεδόν της βλαστικής περιόδου(Φεβρούαριος) μέχρι και το τέλος της ανάπτυξης βλαστών&καινούργιων φύλλων. Το τελευταίο όμως(η ανάπτυξη βλαστών&φύλλων), επειδή γίνεται μέχρι και τον Οκτώβριο(ή και το Νοέμβριο σε περίπτωση όψιμου χειμώνα), ουσιαστικά καθιστά απαραίτητο τον ψεκασμό των δέντρων 10 μήνες ανά έτος(ουσιαστικά σχεδόν όλο το έτος).
Χημικά φυτοφάρμακα υπάρχουν πολλά με διάφορες δραστικές ουσίες(πχ methomyl, phosphamidon, abamectin κλπ), τα οποία είναι αποτελεσματικά για την καταπολέμηση του φυλλοκνίστη.
Από βιολογικά όμως φυτοφάρμακα, τα μόνα που έχουν αποδειχθεί μέχρι τώρα αποτελεσματικά είναι εκείνα που περιέχουν τη δραστική ουσία «spinosad». Η ουσία αυτή θεωρείται φυσική και τα φυτοφάρμακα που την περιέχουν έχουν πάρει έγκριση για χρήση τους στη Βιολογική Γεωργία, δεν θα μπορούσαν όμως να θεωρηθούν ως 100% βιολογικά, εξαιτίας του περιορισμού ημερών για συγκομιδή πριν από την τελευταία επέμβαση/ψεκασμό, που έχουν ανά καλλιέργεια(από 3 εως 21 ημέρες). Παράλληλα με τη χρήση της τελευταίας ουσίας θανατώνονται και πολλά ωφέλιμα έντομα που προστατεύουν την καλλιέργεια από άλλους εχθρούς.
Ως βιολογικός τρόπος αντιμετώπισης του φυλλοκνίστη, μπορεί να θεωρηθεί και η χρήση κάποιων τεχνικών, όπως καλλιεργητικά μέτρα(κλαδέματα, λίπανση κλπ) για ελάττωση της νέας βλάστησης κατά το θέρος, αλλά και η εκτροφή & εξαπόλυση στα χωράφια φυσικών εχθρών του φυλλοκνίστη(πχ τα Ageniaspis citricola, Citrostichus phyllocnistoides κλπ). Στην τελευταία περίπτωση είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθούν και φυτοφάρμακα, καθώς κάτι τέτοιο θα έχει ως αποτέλεσμα την άμεση θανάτωση των ωφέλιμων εντόμων που εξαπολύσαμε.
Συμπερασματικά, η μη καταπολέμηση του φυλλοκνίστη ή η μερική καταπολέμησή του(ψεκασμοί μόνο τους μήνες που παρατηρούνται μεγάλοι πληθυσμοί του εντόμου) δεν έχει κάποιο σημαντικά δυσμενές αποτέλεσμα στην ανάπτυξη των εσπεριδοειδών ή στην καρποφορία τους. Αντιθέτως η χρήση φυτοφαρμάκων για την καταπολέμησή του, έχει δυσμενέστερη συνέπεια, με τη θανάτωση ωφέλιμων για τα δέντρα εντόμων, αλλά και την επιβάρυνση των καρπών με χημικά κατάλοιπα από τα φυτοφάρμακα, επικίνδυνα για την υγεία των ανθρώπων που θα τα καταναλώσουν.
Η μόνο περίπτωση που η χρήση ακόμα και χημικών φυτοφαρμάκων κρίνεται απαραίτητη, είναι, όπως προαναφέρθηκε, για νεαρά μόνο δενδρύλλια ή πρόσφατα εμβολιασμένα δέντρα, έτσι ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν.